Training

Inmiddels ben ik hier een week, en ik kan me er alleen maar over verbazen hoe snel de aanpassing gaat. De honden herkenden me nog allemaal, dus de start van het trainen was vrij makkelijk. Het weer was niet zo erg wennen, omdat de laatste weken in Nederland, in tegenstelling tot het huidige weer daar, vergelijkbaar was met hier nu. Het is hier over het algemeen herfstachtig: veel småregn (miezer), en temperaturen die wisselen van 5 tot 15 graden overdag. Hoewel we donderdag een hele warme dag hadden, met een graad of 18, 19. Maar die temperaturen zijn alleen maar fijn met het trainen, want aan de honden is te merken dat het boven de 10 graden al vrij warm voor ze is, en boven de 15 trainen we sowieso niet.
Bodil traint ook nog regelmatig, hoewel ze dat officieel niet meer mag. Alleen doe ik het grootste deel van het in- en uitspannen, en traint zij alleen met de ATV, niet met de vogner (wagens).
Allereerst iets over mijn werkzaamheden: het idee is dat ik de honden 'gebruiksklaar' maak, dus intensief train. Daarnaast zijn er een aantal speciale dingen waar ik op train. Afgelopen week betekende dat dagelijks 4 uur training, met 2 verschillende hondenspannen, die ik allebei op 2 korte trainingsrondes meenam (kort = ongeveer 3 kwartier). Het idee is om de honden te leren dat het feit dat ze terugkomen op het erf en daar water krijgen en wat rust, niet altijd betekent dat ze ook teruggezet worden en dat de training voorbij is. Ze leren even uit te rusten en dan weer volop verder te trainen. En met een aantal dagen hebben de meesten dat ook goed door, dus de training is geslaagd. Ik maak nu dus alleen korte rondes, Bodil neemt ze op een lange ronde (als zij vertrekt begin ik mijn honden in te spannen, als ik van de 2e ronde terugkom komt zij ook net terug), maar als zij helemaal stopt met trainen zal ik zowel korte als lange rondes gaan trainen.
De combinatie van 4 uur trainen en daarop ongeveer 1,5 uur per dag voeren en verzorgen vult al bijna een hele dag. We hebben pups van ongeveer een halfjaar oud, maar ook pups die nu 4 weken oud zijn. Die beginnen net vast voer te eten, dus die moeten 3 keer op een dag gevoerd worden (9 stuks). Wel heel leuk om die te zien opgroeien.
Wat ik verder doe op een dag? Het huis is inmiddels af geverfd, we hebben de lavvo gebeitst, dat is bijna klaar. Laatst ben ik met de haakse slijper in de weer geweest om de palen waar de honden aan vast zitten, die rond kunnen draaien, een stukje korter te slijpen omdat de onderkant helemaal ingescheurd was bij de meeste. Alles moet klaargemaakt voor de winter, en de hondenhokken moesten vorig jaar al hoognodig vervangen worden, waar geen tijd voor is geweest, zodat sommige nu helemaal uit elkaar vallen. Als er tijd is zijn we bezig met nieuwe hokken, verder sla ik af en toe eens een spijker of een nieuwe plank in een oud hok.
En in de avonden ben ik of moe van een dag werk, of ik ben bezig met mijn laatste schoolopdracht. Hetzelfde geldt voor de weekenden. Dit weekend hebben we 2 logees, en gister ook nog vrienden op bezoek. Bovendien hebben de honden ook weekend; na een week intensief trainen is het goed als ze even rust krijgen (en wij ook).
Dan zal ik de vogner nog even toelichten, want het woord 'skelter' benadert het maar gedeeltelijk. Heb nog geen foto bij de hand. Het is een 4-wielig voertuig. De musher staat tussen de achterwielen, hij heeft een stuur, een voetrem en een handrem. En er is een anker, om de wagen vast te kunnen zetten. Bovendien is er voor het stuur (ter grootte van een fietsstuur) nog een stoel, zodat er ook een passagier mee kan. De wielen zijn groot, een diameter van zo'n 40 cm, schat ik. De musher staat er dus op, wat, gezien de toestand van de wegen waar we op trainen na al deze regen, nogal wat handigheid vergt. Er is een stuk dat echt heel erg slecht is, en inmiddels heb ik geleerd dat mijn automatische reactie, om me daar stevig vast te houden, juist averechts werkt. Nu houd ik mezelf maar heel losjes vast, zorg ik dat mijn hakken niet op de treeplanken staan, en dan gaat het prima en kan ik er met veel meer vaart overheen. Gister werd ik een stuk daarvoor ingehaald door een opgepimpte golf, maar die moest zo langzaam over die hobbels, dat ik toen zelfs flink moest afremmen. Toch leuk, dat soort momenten.
Het Noors gaat ook prima, hoewel ik wel duidelijk merk dat ik een aantal woorden helemaal kwijt ben. Maar ik krijg er nog altijd complimenten over, ook van mensen die ik vorig jaar al meerdere keren gesproken heb.
Foto's volgen nog.