Chaos

Allereerst zal ik eens wat rechtzetten. De universiteit waar ik hoop te gaan studeren staat niet in Oslo, maar een aantal (30-35) kilometer ten zuiden daarvan. Vandaar dat ik steeds schreef 'in de buurt van' (die plaatsnaam zegt mensen buiten Noorwegen helemaal niets). Ik ga dus ook niet in Oslo wonen, dat zou een reistijd van 1 tot 1,5 uur enkele reis betekenen per dag, maar zuidelijker.

Nog een stukje zuidelijker hoop ik te gaan werken, vanaf begin mei. Ik heb alleen nog via de mail contact gehad, omdat ik daar onmogelijk op gesprek kan komen momenteel (zie verderop in mn blog), maar ze zijn positief. Op de terugweg vanuit Nederland zal ik een stukje omreizen om daar langs te gaan. Gezien mijn CV willen ze me heel graag hebben, dus ik plan maar gewoon verder alsof ik aangenomen word. Dus momenteel bezig om een kamer te zoeken in Ås. Ook nog lastig, want uiteraard heeft iedereen het liefst dat je eerst langskomt, terwijl ik het liefst op de terugweg vanuit Nederland meteen mijn spullen daar achter zou laten en alleen even doorreizen naar Kopperå om de rest hier op te halen. Maar ook voor een kamer kan ik onmogelijk 'even' op en neer reizen.

Daar zijn verschillende redenen voor. Zo is het nogal een reis: eerst met de trein naar het vliegveld, dan vliegen naar Oslo en dan met de trein verder. Kost excl wachttijden zo'n 4 uur. En dan nog lopen, 1-5 km. Zou er dus een totale dag aan kwijt zijn, als ik al geluk heb dat het lukt binnen 1 dag gezien overstaptijden.
Het probleem momenteel is alleen dat ik niet op het vliegveld kan komen, omdat het hier complete chaos is. Voornamelijk de strook hier langs de snelweg, tussen Trondheim en de Zweedse grens, heeft in de maand maart enorme overlast gehad. Ik las dat we in de hele maand maar 3 dagen zonder neerslag hebben gehad, en dat klopt volgens mij ook wel. Op een dag of 3 na was al deze neerslag regen. Dat komt doordat we precies tussen een hoge- en een lage-drukgebied in zitten. In het zuiden hebben ze zomers weer gehad (boven de 20 graden), terwijl ze in het noorden winterweer hadden (tot -20). Beiden prachtig droog. En wij zitten daar tussenin, oftewel een graad of 5 en belachelijk veel regen. Normaal valt er zo'n 60 mm in maart, nu zitten we op ruim 3, misschien inmiddels 4 keer zoveel. 50-jarig record verbroken. Al die regen gecombineerd met smeltwater zorgt voor overstromingen en (sneeuw- en grond-)lawines. Mocht je het interessant vinden: http://www.adressa.no/vaeret/article1795146.ece?style=null en http://nrk.no/nyheter/distrikt/nrk_trondelag/1.8046442.
Veel wegen zijn kapot en sinds bijna twee weken rijdt de trein niet meer. Er was namelijk zoveel aarde weggespoeld, dat de rails op heel veel plekken in de lucht hing. Forradal, waar hun andere huis staat, is sinds een week van de buitenwereld afgesloten omdat alle toegangswegen versperd zijn of verdwenen. Bodil heeft het voordeel dat zij hier was toen dat gebeurde, zodat ze tot de versperring kan rijden en dan verder kan lopen. Maar de meeste mensen komen er echt niet weg. En repareren ging tot nu toe nog niet, omdat de grond zo vol zit met regen, dat het te onveilig is om aan de weg te werken. Op een gegeven moment hebben ze het wel geprobeerd op een plek, maar daar kwam meteen een nieuwe lawine. En komende tijd hebben de meeste mensen vrij ivm pasen (net als kerst is dat hier een feesttijd die uitgebreid gevierd wordt), dus het kan nog wel een week of 2 duren voordat de wegen weer begaanbaar zijn...
Vanaf woensdag begon het te sneeuwen (toen nog afgewisseld met regen). Er was nog maar heel weinig sneeuw over, maar nu ligt overal weer een laag van 15-20 cm bij. En volgens de voorspellingen blijft het nog zeker een week sneeuwen. Ben ik aan de ene kant blij mee, want vanaf dinsdag heb ik niet meer getraind, omdat het te gevaarlijk werd, en vandaag kon ik voor het eerst weer trainen. Aan de andere kant is het idee dat ik over 2,5 week met mijn zomerbandjes de weg op moet niet zo geweldig. Hopen dat de wegen dan in elk geval weer goed begaanbaar zijn!

Waarschijnlijk vormt mijn reis naar Nederland het eindpunt van mijn werk hier en het begin van een nieuwe baan en omgeving. Vreemd dat dat dan al zo dichtbij komt, maar ik heb er veel zin in om de nieuwe uitdagingen aan te gaan. Nog eventjes zoveel mogelijk hokken bouwen in deze laatste tijd (de teller staat nu op 26) en er van genieten om elke dag grotendeels buiten door te brengen en een heel huis tot mijn beschikking te hebben.