Biecht

Beste lezers, dan nu een bericht om het een en ander recht te zetten en te verhelderen. Zeker de mensen die zowel Facebook volgen als deze blog, zullen af en toe tegenstrijdigheden tegen zijn gekomen. Bovendien zal het duidelijk maken waarom mijn blog achteruit is gegaan in zowel frequentie als inhoud.
Tja, waar te beginnen.. Ik kan in elk geval meedelen dat mijn leven totaal veranderd is sinds ik verhuisd ben naar Ås. Veel sterker dan ik beschreven heb in mijn blogs. De informatie die ik de afgelopen weken gedeeld heb, is maar een miniscuul stukje van hoe mijn leven er momenteel uitziet, wat me bezighoudt en hoe de toekomst er uit ziet/lijkt te zien.
De oorzaak daarvan ligt in mijn eerste dagen in Ås. In sommige blogs heb ik het asielzoekerscentrum aan de overkant van de weg genoemd, bovendien heb ik een van de bewoners van het centrum specifiek genoemd. Die enkele notatie doet hem geen recht en doet de werkelijkheid geweld aan. In werkelijkheid heeft hij namelijk al snel een grote rol in mijn leven gekregen. Nee, de situatie geeft me niet de mogelijkheid in details te treden, maar hij is definitief uitgewezen, maar heeft geen mogelijkheden terug te keren omdat dat te gevaarlijk voor hem is. Zonder details komt de volgende mededeling waarschijnlijk totaal uit de lucht vallen, maar door de omstandigheden en de onzekerheid over zijn situatie (in theorie kan hij elk moment gedwongen teruggestuurd worden) is onze relatie wat anders verlopen dan wat 'normaal' heet. Zo staat op dit moment op de planning om op zo kort mogelijke termijn te trouwen, voordat het niet meer mogelijk is. Helaas wordt dat niet bepaald makkelijk gemaakt en is het zelfs de vraag of we wel toestemming krijgen om te trouwen.
Gevolgen:
- Ik ga niet studeren, ook al ben ik toegelaten op de universiteit. Zowel om praktische als om diplomatieke redenen (sorry, ook hier geen details). Dat betekent dat, wanneer ik schreef over mijn zoektocht naar een baan, dat niet ging over een zomerbaan, maar over een vaste baan. Vandaar ook dat die zoektocht heel wat moeizamer was dan anders het geval zou zin geweest. En er heel wat meer van afhangt dan anders het geval was.
- Mijn verhuizing. Als ik hem niet had ontmoet, had ik deze kamer nog wel een jaar doorgehuurd. Nu is de toekomst te onzeker en is dat gewoon niet verstandig. Gelukkig kan ik hier nog een week blijven, totdat ik kan verhuizen. En ja, mijn nieuwe adres is geen studentenkamer meer, maar een (miniscuul) appartement.
- Het feit dat ik me totaal niet verveel, ook al schreef ik totaal niet waar ik mijn dagen mee vulde (buiten het fietsen dan), komt ook hierdoor. Dagen zijn gevuld met asielzaken en -vragen, met elkaar zo goed mogelijk leren kennen in deze korte tijd, met heftige discussies over politiek, over asiel, over blank/zwart, over arm/rijk enz enz. Met mij proberen zijn Engels bij te spijkeren, en zijn Noors lichtelijk, maar dat is van minder belang, en van hem proberen mij zijn taal te leren, wat nog vrij langzaam gaat omdat we er nog niet serieus aan begonnen zijn omdat we gewoon teveel andere dingen aan ons hoofd hebben. Met het regelen van onze bruiloft, bezoeken aan vrienden om hem en zijn cultuur te leren kennen enz enz. Zo zijn we naar Bergen geweest om een traditionele bruiloft mee te maken, zijn we naar Stockholm geweest om een vriend te bezoeken die samen met hem gevlucht is, en een aantal mensen die ons op politiek vlak konden helpen. Allemaal dingen die ik uit mijn verslagen gecensureerd heb.

Dat ik schrijf dat ik geen details kan geven, heeft met zijn situatie te maken. Wie weet volgen er langzamerhand een aantal, maar op een openbaar medium kan men niet voorzichtig genoeg zijn. Een detail dat ik wel kan melden, is dat we gelukkig zijn samen, in de weinige momenten dat we de situatie even kunnen vergeten. En in de toekomst zullen mijn verslagen weer wat meer ziel krijgen, waarschijnlijk zullen er een aantal dingen ter sprake komen waar onze discussies over handelen.
Voor nu is deze biecht wel even lang genoeg. In de toekomst weer meer richting wat jullie van me gewend zijn.