Wisselvallig

Een week geleden leek het echt gedaan te zijn met de sneeuw. Tijdens trainingen moest ik constant alert zijn, omdat de vele meertjes waar ons spoor overheen ging, een voor een begonnen te ontdooien. Dat betekende dus een weg om de meertjes heen proberen te zoeken. Op sommige plekken kon dat niet: onder de kennel ligt moeras, dat op een gegeven moment ook ontdooid was, over een te groot oppervlak om er omheen te kunnen. Daar moesten we dus gewoon dwars door het water heen en hopen dat de honden en ikzelf goed genoeg konden inschatten waar het niet al te diep was. Het voordeel is dat de meeste honden proberen om water te ontwijken en dus niet zomaar recht een meertje in zullen rennen, maar daardoor kost het ook extra moeite om ze er doorheen te sturen als ik vind dat ze er wel dwars doorheen moeten. We kruisen ook op 2 plekken een soort kloof, die door de combinatie van wind en sneeuw steeds steiler was geworden, en waar een behoorlijke rivier doorheen stroomt. Bij de eerste passering is er een paar honderd meter opzij wel een mogelijkheid om over te steken als het water ontdooid is, maar bij de 2e is dat een stuk ingewikkelder. Maar ons spoor volgt voor een groot deel een skiroute tussen hier en de dichtstbijzijnde stad in Zweden, een route die eens in het jaar gebruikt wordt voor een groot evenement. Dat was afgelopen weekend weer. Ze gaan dan met honderden skiërs vanuit Zweden naar Noorwegen over dat spoor. Daarvoor hebben ze beide overgangen over die kloven met graafmachines en sneeuwbruggen weer begaanbaar gemaakt, en verder de route hier en daar afgevlakt of opgehoogd. Bovendien is er weer sneeuw bijgekomen en heeft het ook een aantal nachten goed gevroren, dus momenteel kunnen we weer alle meren oversteken en is het spoor goed begaanbaar. Helaas betekent dat ook dat de weg momenteel weer dichtgesneeuwd is, terwijl die er een paar dagen geleden nog uitzag alsof hij in een paar dagen helemaal schoon zou zijn en dus begaanbaar voor mij met mn zomerbanden.

Vandaag heeft de hele dag gewisseld tussen sneeuw en regen, de komende twee dagen voorspellen ze heel veel water en hoge temperaturen, wat voor veel overlast kan zorgen in de vorm van overstromingen en lawines. Vorige week vertelde Bodil al dat er onderweg op verschillende plekken aarde en stenen over de weg heen gespoeld waren. Het is dus te hopen dat het meevalt en de wegen begaanbaar blijven.

Afgelopen weekend heb ik een vriendin te logeren gehad, dat waren heerlijke dagen. Een lange tocht gemaakt met de slee, en wandelingen door de omgeving. Vrijdag veel sneeuw en frisjes, maar de andere dagen was het prachtig weer, zonnig en warm.

Kort na nog een afwijzing op een vacature die heel goed paste binnen wat ik zocht, heb ik nog op 3 functies gesolliciteerd. Nog altijd afwachten, niets gehoord. Heb nog even om wat te vinden, maar begin wel te voelen dat het dichtbij komt en ik toch wel graag een nieuwe baan zou willen hebben.
Al mijn papieren om de inschrijving bij de universiteit rond te krijgen liggen klaar om opgestuurd te worden. Ik probeer bij de voorselectie te komen; als je onder de uitzonderingen valt, kan je ongeveer een maand eerder te horen krijgen of je toegelaten wordt of niet. Bijvoorbeeld als je een baan hebt met opzeggingstermijn. Heb uitgelegd hoe mijn situatie is, dat ik nog geen baan heb die ik ervoor moet opzeggen, maar dat mijn volgende baan er wel van afhangt. Dus dat is nog eventjes afwachten. Verder hoop ik deze week alles voor mijn Noorse bankrekening rond te krijgen, moet nog wat papieren ondertekenen en dergelijke. En tussendoor nog veel lezen (nog 3 weken tot de toets) en proberen niet ziek te worden: er is weer een griepgolf, en 1,5 week geleden begonnen ze hier allemaal ziek te worden. Tot nu toe is het bij mij (net als de vorige keer) gebleven bij keelpijn en het langzaam kwijtraken van mijn stem, hoop dat ik de koorts weer kan ontlopen.

Erg benieuwd wat de regen gaat doen en hoe lang ik nog kan trainen. Hoop in elk geval dat de schade binnen de perken blijft!