De eerste week

Inmiddels begin ik wel een beetje fan te worden van paardenbloemen: er staat een behoorlijke hoeveelheid recht voor mijn raam, wat kleur te brengen in mijn naaste omgeving. En aangezien het buiten-grondniveau direct onder mijn raam ligt (mijn kamer is, verticaal gezien, voor 1/3 ondergronds), is dat wel een leuk en fleurig effect. Ik kan me niet herinneren dat ze zoveel groeiden in de buurt van Kopperå, maar hier zie je ze echt heel veel.

Helaas heb ik nog geen fiets kunnen vinden die én betaalbaar is én aan mijn eisen voldoet, dus ik doe het merendeel van mijn verplaatsingen te voet. Ongeveer 3 kilometer naar het centrum (dat een stukje lager ligt dan mn huis), net een mooie afstand. Dichtstbijzijnde supermarkt ligt op ongeveer 2/3 van die afstand. En de kerk waar afgelopen zondag dienst was op 1/3, terwijl de andere kerk verder weg ligt, op zo'n 5 kilometer.
Langzamerhand begin ik het dorp dus wel te kennen. Zeker na gisteren: de nationaaldag in Noorwegen. Wordt groots gevierd. Ik ben samen met Loko (een kennis, kom ik straks nog op) naar de universiteitsgebouwen geweest, waar een groot deel van de festiviteiten plaatsvonden. Leuk om mee te maken, en het blijft zo'n bijzonder gezicht om al die mensen in klederdracht te zien. Ben fan van de klederdracht hier! Je kan aan de kleuren en patronen zien waar iemand vandaan komt, hoewel ik het systeem daarin nog niet ken. In elk geval zie je heel veel verschillende kleuren en typen jurken en pakken. De jurken zijn vaak met wijde rokken en een korset of gilet daarboven. En een witte blouse, vaak met wijde mouwen. De jurk is meestal zwaar geborduurd, en buiten wordt er nog een cape overheen gedragen. Dan is het effect helemaal middeleeuws. De mannen dragen of een gewoon pak, of een met een speciaal patroon. En uit meerdere gebieden dragen ze kniebroeken, met meestal witte kousen daaronder en schoenen met gespen. Politie is in gala-uniform. En ook alle kindertjes, vaak tot de kleinsten aan toe, dragen klederdracht. Het effect is dat je je echt in het verleden waant als je daar tussen loopt (in je spijkerbroek...).
's Avonds was er nog een gezellige avond georganiseerd in de kerk waar ik zondag ook ben geweest. Ging niet persé van de kerk uit, maar een groot deel van de organisatie is wel door de kerken gedaan. Ik woon tegenover een asielzoekerscentrum, en het doel van deze avond was om het internationale deel van Ås (met name dus de asielzoekers) te bereiken en een leuke avond aan te bieden. Het is het tweede jaar dat het georganiseerd werd, en het was echt leuk. Een goede mix van Noren en niet-Noren, een hoge opkomst en een leuk programma. Er waren verschillende opvoeringen van bijvoorbeeld een koor, een dansgroep (volksdans), 2 zangers, een muzikant op een Ethiopisch muziekinstrument en een fotopresentatie. En daarnaast werden er allerlei spellen gedaan. Zeker een succes en heel gezellig.

Zoals ik al schreef woon ik tegenover een asielzoekerscentrum, wat wel duidelijk merkbaar is. Niet in vervelende zin, maar puur in dat je hier in de omgeving erg veel gekleurde mensen op straat ziet lopen. In de rest van Ås ook wel redelijk (we hebben hier de 1-na-grootste universiteit van Noorwegen, met het hoogste percentage buitenlandse studenten van het land), maar hier toch het meeste. Ik heb wel veel contact met 1 van hen, die ik hierboven al noemde, Loko. Hij woont hier al 3 jaar en kan inmiddels wel redelijk Engels, maar nog vrijwel geen Noors. Ik probeer hem wat van de taal bij te brengen en verder is het gewoon wel gezellig om iemand zo dichtbij te hebben wonen. Via hem ken ik inmiddels al wat meer mensen hier, onder andere al een docent aan de universiteit. En hij gaat voor me op zoek naar een fiets: altijd handig, zulke contacten.

Het regelwerk gaat ook nog verder. Inmiddels floreert mijn Noorse bankrekening, terwijl de Nederlandse op uitsterven staat. De check-up voor mijn auto (de volgende stap voor import) staat gepland. Kon helaas pas over een maand...
Oh, en binnenkort zal ik toch nog weer van telefoonnummer veranderen, maar dat ben ik nog aan het regelen.
In elk geval was het misschien nog wel het meest wennen aan het weer. Toen ik hier net was hadden we erg warm en zonnig weer, het kon zo zomer zijn. Daarna wat regenachtige dagen, maar ook vandaag is het weer warm en zonnig (nee, van die temperatuurweergave van waarbenjij.nu klopt meestal helemaal niets). Maar dat is natuurlijk is positiefs om aan te moeten wennen! Met mijn werk ben ik nog niet begonnen, omdat ik eerst moet meelopen, en dat moet net kunnen. Maar dat zal volgende week wel gaan gebeuren.